บุญของแบ๊งค์ 20

กาลครั้งหนึ่ง ในปัจจุบันกาลนี่เอง ธนบัตรแบ๊งค์ 1000 ได้ถูกพิมพ์ออกมาสู่ท้องตลาด หลังจากนั้นก็ได้สถิตย์อยู่ในกระเป๋าของนักธุรกิจ ประชาชนผู้มีอันจะกินทั้งหลายด้วยความภาคภูมิใจอย่างยิ่งจนอดเก็บไว้ไม่อยู่ แบ๊งค์ 1000 จึงพูดกับแบ๊งค์อื่น ๆ ออกมาว่า

“นี่พวกเธอ ดูสิ ฉันได้เดินทางไปที่ต่างๆกับบรรดาเศรษฐีทั้งหลาย ฉันไปมาแล้วทั่วโลก ทั่วทุกทวีปก็ว่าได้”

แบ๊งค์ 500 จึงพูดว่า .....

“เธอนี่โชคดีจังที่ได้เดินทางไปทั่วโลก แต่ฉันก็ได้เดินทางไปตามห้างสรรพสินค้า ทั้งขึ้นเหนือล่องใต้ทั่วประเทศเหมือนกันนะ”

แล้วแบ๊งค์ 1000 กับ แบ๊งค์ 500 ก็หันมามอง แบ๊งค์ 20 ซึ่งฟังอยู่อย่างสงบ

“แล้วเธอล่ะ แบ๊งค์ 20 เธอไปไหนมาบ้าง เล่าให้พวกเราฟังหน่อยสิ”

แบ๊งค์ 20 ที่ฟังอย่างเงียบ ๆ เมื่อถูกขะยั้นขะยอให้เล่า จึงพูดขึ้น

“ฉันไม่ค่อยมีโอกาสได้ไปเที่ยวต่างประเทศหรือตามห้างสรรพสินค้าหรอก ส่วนใหญ่ฉันจะอยู่ตามวัด เขาทำบุญวัด อยู่ในตู้บริจาค และติดอยู่ตามต้นกฐิน ถึงฉันจะไม่ใหญ่โตอะไร แต่งานบุญทุกงานก็มีพวกฉันมากที่สุดนะจะบอกให้”

เรื่องนี้สอนให้รูว่า ...

คนเราเวลาใช้จ่ายเพื่อความสนุกสนานเพลิดเพลิน จ่ายเป็นพันเป็นหมื่นไม่มีความมัธยัสต์เสียดายเลย แต่เวลาทำบุญกลับมัธยัสต์เหลือเกิน ทำแค่ ๒๐ บาทก็พอ


    เรื่องเล่าลึกลับพิศดาร