พระโพธิญาณเถระ หรือ หลวงปู่ชา สุภัทโท นามเดิม ชา ช่วงโชติ เกิดเมื่อวันที่ ๑๗ มิถุนายน พ.ศ.๒๔๖๑
ณ บ้านก่อ อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี

อุปสมบทเมื่อวันที่ ๒๖ เมษายน พ.ศ.๒๔๘๒ ณ วัดก่อใน ต.ธาตุ อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี อุปสมบทแล้วท่านได้อุทิศตนศึกษาพระธรรมวินัยอย่างจริงจัง แล้วจึงจาริกออกปฏิบัติธรรมตามป่าเขาลำเนาไพร จนเมื่อได้เวลาอันสมควร คือ พ.ศ. ๒๔๙๗ จึงกลับมาก่อตั้งวัดหนองป่าพง ซึ่งเป็นวัดป่าฝ่ายอรัญวาสีที่บ้านเกิด โดยมีท่านเองเป็นเจ้าอาวาส พร้อมทั้งได้เริ่มงานเผยแผ่พระพุทธศาสนา แก่พุทธศาสนิกชนทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศ และได้ก่อตั้งวัดป่านานาชาติเพื่อเป็นวัดนานาชาติสำหรับชาวต่างชาติที่ต้องการบวชในพระพุทธศาสนา นับแต่นั้นเป็นต้นมา

ปัจจุบัน วัดหนองป่าพงมีสาขาอยู่ทั้งในและต่างประเทศจำนวนมาก รวมแล้วไม่น้อยกว่า ๒๐๐ สาขา หลวงปู่ชามรณภาพเมื่อวันที่ ๑๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๓๕ นับว่าเป็นพระมหาเถระที่มีผลงานทางด้านเผยแผ่พระพุทธศาสนาด้านวิปัสสนาธุระ ที่โดดเด่นที่สุดรูปหนึ่งของสังคมไทยปัจจุบัน

วัดหนองป่าพง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี

009เทศน์อบรมพระภิกษุสามเณร วัดบูรพาราม (ก่อนอก)_1

001B.สนทนาธรรมกับญาติโยมกรุงเทพฯ_1

002เทศนาในงานทอดกฐิน สาขา 28_1

003อบรมพระนิสิตจุฬาฯ-รามคำแหงฯ ณ วัดป่าวันโพธิญาณ 2521_1

010Aหัวใจพุทธศาสนา _1

011B.สมาธิภาวนา ที่พุทธสมาคมรัฐแมสชาจูเสตต์ _1

012ปัจจุบันธรรม วัดหนองป่าพง 7 กรกฎาคม 2521_1

 

001A. เทศโปรดนางแสตนตัน กับ นางไวท์เฮาส์_1

008หัวใจพุทธศาสนา เทศน์ในวันทอดกฐินวัดป่านานาชาติ 2523_1

007บ้านที่แท้จริง_1

006น้ำไหลนิ่ง อบรมคณะหัวหน้าศาล_1

005ตอบปัญหาธรรมะคนไทยในอเมริกา---รัฐวอชิงตัน_1

004อ่านใจธรรมชาติ (ความอยาก) วัดหนองป่าพง สิงหาคม 2521_1

011A.สมาธิภาวนา ที่แฮมสเตทวิหาร ประเทศอังกฤษ_1

010Bอาหารใจ_1

ธรรมเทศนาของ หลวงพ่อชา สุภัทโท (วัดหนองป่าพง)

ธรรมเทศนา เรื่อง : แนวทางการปฏิบัติธรรม

แนวทางการปฏิบัติธรรม     วิมุตติ    ทางพ้นทุกข์   ความสงบบ่อเกิดปัญญา    การปล่อยวาง    น้ำไหลนิ่ง    ไม่แน่    การเข้าสู่หลักธรรม    ธรรมที่หยั่งรู้ยาก    ต่อสู้ความกลัว    กบเฒ่า นั่งเฝ้ากอบัว    ทำใจให้เป็นบุญ และ ธรรมะ ธรรมชาติ    สัมมาปฏิปทา    สัมมาสมาธิ    อยู่เพื่ออะไร และ ธรรมปฏิสันถาร    ปฏิบัติกันเถิด และ สัมมาทิฐิ ที่เยือกเย็น   ธรรมเชิงอุปมาอุปมัย ของหลวงพ่อชา สุภัทโท

	ลำดับ	mp3 ชุด ๙๐ ปี ชาตกาล ของพระโพธิญาณเถร
	01	- ปัจจุบันธรรม
	02	- หัวใจพุทธศาสนา (ในวันกฐินวัดป่านานาชาติ)
	03	- เทศนาโปรดคณะทูตต่างประเทศ
	04	- อบรมพระนิสิตจุฬาฯ - รามคำแหง
	05	- เทศนาในงานทอดกฐิน สาขาที่ 28
	06	- เทศนาวันพระ
	07	- น้ำไหลนิ่ง
	08	- อ่านใจธรรมชาติ
	09	- บ้านที่แท้จริง
	10	- หัวใจพุทธศาสนา , อาหารใจ
	11	- สมาธิภาวนา ที่อังกฤษ และอเมริกา
	12	- อบรมพระภิกษุ สามเณร ณ วัดบูรพาราม
ธรรมบรรณาการ จาก คุณพรทิพย์ จงเร่งเพียร

 

	ลำดับ	เทศนาธรรม หลวงพ่อชา สุภัทโท
	1	ไม่แน่
	2	บ้านที่แท้จริง
	3	ฝึกดูจิต
ธรรมบรรณาการ จาก มูลนิธิดวงแก้ว

                                       

ความตั้งใจสำหรับการจัดทำหน้านี้ขึ้นก็เพื่อ เป็นการรวบรวมและเผยแผ่ธรรมะ อันเกิดจากการเทศนาโปรดญาติโยมในวาระและโอกาสต่างๆ หลวงพ่อจะเทศนาเป็นภาษาอีสานบ้าง ภาษาไทยภาคกลางบ้าง แต่ที่นำมาเสนอนี้ได้ผ่านการเรียบเรียงเป็นภาษากลางๆ เพื่อให้ชาวไทยในทั่วทุกภาคได้รับธรรมะนี้โดยทั่วกัน แต่สำหรับผู้จัดทำแล้วเห็นว่า การอ่านออกเสียงสำเนียงอีสานจะได้ข้อคิดข้อธรรมเห็นชัดกว่ามากทีเดียว (ท่านที่เว้าอีสานได้ก็ลองอ่านดูนะครับ)

ฌานก็คือ ภาวะที่จิตสงบเนื่องจากการเพ่งอารมณ์ เพ่งอะไรก็ได้ ให้จิตไม่ฟุ้งซ่าน เช่น เพ่งพระพุทธรูปจำได้แล้วหลับตานึกภาพให้ให้ได้ ไม่ได้ก็มองดูใหม่ แล้วหลับใหม่ ไม่หลับตาก็ได้ แต่มันแสบตา หรือจะมองดิน มองใบไม้ มองน้ำ มองอะไรก็ได้ แล้วไม่สนใจอย่างอื่น ให้จิตจับอยู่ที่จุดเดียว หากมันฟุ้งไปคิดเรื่องอื่นหรือภาพอื่น เราก็กลับจับภาพเดิมใหม่ หรือ ไม่จับภาพอะไรเลยก็ได้สำหรับคนที่จิตไม้วุ่นวายมาก แค่ภาวนาเพื่อจิตสงบ ที่ต้องหาภาพจับ เพราะคนส่วนใหญ่ จิตวุ่นวาย ฟุ้งซ่าน

โลกีย์ ก็คือโลก เรื่องของโลก ที่เกี่ยวกับโลก มันเป็นธรรมดาของโลก เพราะคนใช้ชีวิตอยู่บนโลก มันเลยต้องเกี่ยวโลกีย์บนโลกนี้ติดด้วย สาเหตุทั้งหลายก็มาจากกิเลส กิเลสคือความเศร้าหมองของจิต ที่มันเข้ามาทางประสาทสัมผัสคือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ หลายคนรู้ แต่คนที่ไม่รู้ก็มาก เช่น อาหารรสอร่อยนี้ เราชอบ เราติดใจ ไม่อร่อยไม่กิน การชอบรสชาดนี้ คือกิเลส เราต้องการใส่เสื้อผ้าสวยๆ มีเงินมากๆ อยากให้เขามารัก ทั้งหลายนี้ คือกิเลส เราชอบการเสพกามเพราะร่างกายเรามันรับสัมผัสให้เสียวซ่านจนหลงใหล นี่คือกิเลส เพลงนี้เราชอบต้องฟังบ่อยๆ บางเพลงไม่ชอบ ได้ยินแล้วรำคาญเพราะมันเข้าทางหู เลยทำให้เกิดกิเลส คือไม่ชอบก็เกลียด เหล่านี้คือกิเลสทั้งนั้น

เพราะคนมีร่างกาย มีประสาทรับสัมผัส เมื่อรับแล้ว จึงมีทั้งชอบและไม่ชอบ เป็นตัวสร้างให้จิตวุ่นวายให้เป็นทุกข์ ก็พยามหาทางให้ตนได้สมปรารถนา เพื่อสนองตัณหา สนองกิเลส แต่คนไม่คิด ไม่รู้ทันจิตตนเอง จึงเกิดทุกข์มากมายทั้งทางกายและทางใจ ทุกข์กายยังดับง่าย แต่ทุกข์ใจมันเป็นทุกข์สาหัส ทรมาน เพราะมันร้อนมันรน มันระอุอยู่ภายใน เอาน้ำดับก็ไม่ได้ ทุกข์ใจมีทางเดียวเท่านั้นที่ดับได้ ใช้ธรรมะดับ.......คือการทำทำสมาธิ ทำกรรมฐาน ทำสมาธิเพื่อหยุดความคิดทุกอย่าง หยุดชั่วคราวก็ตาม ยังดีกว่าไม่หยุดมันบ้างเลย หากจิตมันไม่หายฟุ้ง ให้ใช้ปัญญาพิจารณา ว่า ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมาบนโลกใบนี้ ไม่มีอะไรเลยที่เป็นของเรา ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมันต้องค่อยๆเสื่อม และที่สุดก็สลายหมด ร่างกายเราก็ต้องทิ้ง ดังนั้น เราไม่มีอะไรเลย ไม่มีพ่อแม่ คู่ครอง ลูกหลานก็ไม่มี ทรัพย์ใดๆก็ไม่มี จะโกรธจะเกลียดหรือรักชอบใครก็ตาม ที่สุด ก็ไม่มีอะไร ทุกคนตายหมด เราตาย เขาตาย ไม่ฆ่าก็ตาย ช่างมัน .......

พยามคิดให้ได้ คิดให้เป็น ค่อยๆฝึกคิดไว้ ต่อไปมีเหตุใดเกิดขึ้นกับเราก็สบาย ลูกดื้อก็พยามสอน ใช้คำพูดดีๆ เราไม่ชอบให้ใครจับผิดเราให้ตะคอกหรือด่าเรา เช่นกัน กับลูกหรือคนอื่น ใช้คำพูดกับเขาดีๆ เขาย่อมดีตอบเรา หากดีแล้ว สุดวิสัย ไม่มีอะไรดีขึ้นมา ก็ปล่อยวาง คือ อุเบกขา...ระงับขา ระงับปาก ระงับตา ให้นิ่งไว้ อย่าหาเรื่อง จะได้ไม่ทุกข์กว่าที่เป็นอยู่ ที่สุดก็ระงับใจให้ได้ มันไม่หายหาอะไรเพ่งทันที จับอย่างเดียวให้ได้ ต้องสู้กันหน่อย เอาชนะจิตให้ได้ สู้ทุกวัน สู้เรื่อยๆ แล้วจะรู้ว่า แท้จริงทุกข์ไม่มี หรือทุกข์ไม่นาน ไม่สะสม ต่อไปจะเข้าใจโลก เข้าใจคน เพราะเริ่มเข้าใจตนเอง อารมณ์จะร่าเริง หน้าตาก็สดใส อ่อนกว่าวัย ทั้งหลายนี้ได้จากเราวางอารมณ์เป็น ทำสมาธิเป็น

ผู้ที่ได้ฌาน มีสมาธินิ่งได้จริง รู้เห็นความเป็นทิพย์ก็ตาม หากยังไม่เป็นโลกุตระ คือเป็นอรหันต์( อรหันต์ก็คือเป็นผู้ที่อยู่เหนือโลก หมายถึงไม่มีเรื่องใดๆหรืออะไรทั้งหมดบนโลกนี้ จะสามารถผูกติด ผูกพัน ให้เกิดความรู้สึกใดๆทั้งทางกายหรือทางใจท่านได้เลย..) ที่เรียกฌานโลกีย์ แม้ได้ฌาน ก็สามารถลงนรกได้ทุกเมื่อ จากกิเลสทั้งหลายที่อยู่รอบตัว ผู้ที่มีจิตสงบได้ เป็นฌานได้ อย่างน้อย ต้องมีศีลจริง มีพรหมวิหารจริง ไม่เช่นนั้นไม่มีทางจิตเป็นฌานได้เลย แต่ ... มันก็หายได้ หากไม่พิจารณาไว้บ่อยๆ วันใดพบคนสวยหรือหล่อที่เคยเป็นคู่กันมาในชาติก่อนๆ ก็อดใจไม่ได้ เพราะเป็นบุพเพสันนิวาสนั่นเอง ไม่แน่ บางคน ท่านว่า อาจทำกาเมสุมิจฉาไปเลยก็ได้ นี่แหละ ที่ท่านว่า แม้ได้อภิญญา คือเหาะเหิรได้ ยังลงนรกได้เช่นกัน ทั้งหลายก็เนื่องด้วยอกุศลกรรมมันแทรก สู้ไม่ไหว ท่านว่า ก็อย่าไปว่ากัน หากเขาสำนึกได้ ก็ไม่เลวจริง ไม่ชั่วช้าจริง แต่บางทีอกุศลกรรมแทรก สู้ไม่ไหวเช่นเทวทัต ที่สำนึกได้ในวาระสุดท้ายแต่ก็ต้องลงนรก เพราะทำกับพระพุทธเจ้า..........ฝึกให้อภัยทุกคนให้ได้เหมือนที่อภัยให้ตน เอง ........ฝึกมองตนเองให้รู้ให้ทันว่ายังคิดเลวอยู่หรือเปล่า? อย่าไปหาเลวคนอื่นมันจะยิ่งเพิ่มความเลว...เอาเลวในใจตนออกทุกครั้งที่คิด เลว ความสุขแท้จริงอยู่แค่เอื้อม.........

                                    

                                                       

 

	ลำดับ	หลักธรรม หลวงพ่อชา สุภัทโท
	1	แนวการปฏิบัติธรรม
	2	วิมุตติ
	3	ทางพ้นทุกข์
	4	ความสงบบ่อเกิดปัญญา
	5	การปล่อยวาง
	6	น้ำไหลนิ่ง
	7	ไม่แน่
	8	การเข้าสู่หลักธรรม
	9	ธรรมที่หยั่งรู้ยาก
	10	ต่อสู้ความกลัว
	11	กบเฒ่านั่งเฝ้ากอบัว
	12	ทำใจให้เป็นบุญและ ธรรมะธรรมชาติ
	13	สัมมาปฏิปทา
	14	สัมมาสมาธิ
	15	อยู่เพื่ออะไร และธรรมะปฏิสันถาร
	16	ปฏิบัติกันเถิด และสัมมาทิฏฐิที่เยือกเย็น